-
Son Yazılar
Son Yorumlar
- Toplumsal Cinsiyet Nedir? || Kampüs Ropörtajları için Miss Tiffany
- Pozitif Röportaj | HIV ve AIDS Hakkında Ne Kadar Bilinçlisin? için lgbti
- Pozitif Röportaj | HIV ve AIDS Hakkında Ne Kadar Bilinçlisin? için Enver
- İletişim için admin
- İletişim için Engin Dikkulak
Arşivler
“Farkında Olmalı İnsan”
Farkında olmalı dedikçe şiirinde Can Yücel, biz gözlerimizi kapatıyoruz. Yetinmeyip sırtımızı dönüyor, koşa koşa kaçıyoruz.
Keşke kendimizden, önyargılarına hapsolmuş bizlerden de kaçabilsek aynı şekilde. Farklılıklardan kaçıyorsak eğer, hepimiz farklıyız, ben şununla aynıyım diyebilen kim var ki?
Hepimiz farklı, hepimiz değişik, hepimiz başka renk, tat, duygu..
Çok şey öğrendim. Çok ayrımcılık varmış hayatta, gördüm. En çok da kendimi farkettim. Herkesin bir şeylere önyargısı varmış meğer. Yastığımızın altındaymış kalıplar.
Kalabalık içinde yalnız kalmayı tatmamışların, bakış açısını değiştirmek istemeyenlerin, “anormal” dediklerini ötekileştirmeyi normal zannedenlerin de farkına varmasını isterim.
Düşüncelerimizi değiştirmek çok zordur. Dışarıdan bakıldığında değişmiş gibi görünen düşüncelerin aslında sadece şekli değişir, içeriği hep aynı kalır.
Biraz çabalamak gerek..
Eleştirilen anlayış dönüp dolaşıp eleştirenin aklına yerleşiverir.
Küçümsenen davranış günün birinde küçümseyen tarafından yapılabilir.
Hoş karşılanmayan, hiddetle karşısında durulan duygular hissedildiğinde bir anda her şey değişiverir.
Hemen yargılamamak, dikkat etmek gerek..
Bildiğim iyi- kötü, doğru-yanlış hiçbir şeyden emin olmamalıyım. Çünkü bildiklerim arasında, iyi ve doğrunun kime göre, kötü ve yanlışın neye göre olduğunu bilmediğim de mevcut.
Hepimiz insanız, aynı havayı soluyoruz, hepimizin gözyaşı inci, gülüşü değerli.
Farkına vardım ki, fark etmeyen tek şey insan oluşumuz.
Farklılıklara karşı farkındalık, bireye karşı hoşgörü için..
Genel kategorisine gönderildi
Yorum bırakın
Önemi Yok
Nasıl baktığımızın bir önemi yok,
Nasıl konuştuğumuzun,
Nasıl hissettiğimizin ve düşündüğümüzün de…
Hatta hangi renk olduğumuzun ve neye benzediğimizin de…
Kim olduğumuzun bir önemi yok,
Çünkü en sonunda içimizde olan şey aynı;
Hepimiz gülüyoruz, hepimiz ağlıyoruz, hepimiz acı hissedip, hepimiz neşeleniyoruz…
Hepimiz acıkıp, hepimiz susuyoruz…
Çünkü sonuçta hepimiz birer insanız..
Genel kategorisine gönderildi
Yorum bırakın
O “Ön Yargılar” Yok Mu!
Ön yargılarımızın bizi ne kadar etkilediğini hiç düşündünüz mü?
Bazen yeni tanıştığımız bir insan, o ya da bu nedenle hiç hoşumuza gitmeyebiliyor, öyle değil mi?
Aslında daha doğru düzgün tanımıyoruzdur bile karşımızdakini!
Ama ne fark eder?
Ya ses tonu, ya uslubu, ya da bambaşka bir şeyi!
Biz peşin hükümlü insanlar olarak notunu vermişizdir bir kere!
Bazen de kalabalık içinde sıkışmış kalmış insanlar görürürüz:
“şunu şöyle yaparsam acaba bana ne derler” çekincesinde olanlar…
Yeni okula başlarız;
daha ilk gün, ilk ders…
Hemen öğretmenler hakkında dedikodulara başlar, onlar hakkında hüküm verir, senaryolar üretiriz.
Bu olay iş yerine yeni atanmış bir müdür içinde hemen hemen aynı seyreder.
Ya da sokakta gördüğümüz “farklı” , anormal(?) insanlar hakkında içimizden neler geçiririz neler!
Bu insan eğer bir engelli vatandaş ise içten içe bir “acıma”,
sevmediğimiz bir meslek veya din mensubu ise “nefret”,
farklı ideolojilere sahip biriyse “katlanamamazlık” duygusu şeklinde boy gösterir.
Veya en basitinden cinsiyetlere göre yorum yaparız…
“Kızlar şunu yapmaz”, “erkek adam ağlamaz”….
Kalıp yargılarımız vardır fakat farkında değilizdir.
Mesela tuttuğumuz takım sahadadır, hele bir kaybetsin bakalım!
Neler söyleriz neler…Hepimiz birer antrenör kesilir:
“ya bu teknik direktör de kör mü? Çıkar Ahmed’i koy yerine Sabri’yi…” kıvamında cümlecikler akıtmaya başlarız ağzımızdan…
Çoğu zaman kişilere, olaylara, mekanlara ikinci şansı bile vermeyiz.
Onlar; ya iyidir ya da kötü.
Kendimize göre haklıyızdır…
Ama dedik ya çoğu zaman ÖN YARGI’lıyızdır…
Ayrımcılığa bir “dur!” de
We all laugh,
We all cry,
We all feel joy,
We all feel pain!
Genel kategorisine gönderildi
Yorum bırakın
Yaşayan Kütüphane-İTÜ Tanışma Toplantısı
Yaşayan Kütüphane, insan hakları temelinde, ayrımcılık ve ön yargılar üzerine bir projedir. Geçen yıl ilkini gerçekleştirdiğimiz Yaşayan Kütüphane’de bu yıl için tekrar toplanıyoruz.
Yaşayan Kütüphane İTÜ tanıtım filmi:
http://www.youtube.com/watch?v=9n8hRRI00VU
Yaşayan Kütüphane kurulumunu üstlenen ekip için de büyük bir deneyim ve eğitim fırsatı olan bu projemiz için herkesi toplantımıza bekliyoruz…
Yer:
Gönüllülük Kulübü Odası,
Eski Kütüphane Binası
İletişim:
Handan Kaplan: 0555 541 5481
Mansur Seğmen: 0536 622 9189
www.facebook.com/yasayankutuphaneitu
www.twitter.com/Yasayn_Ktphane
http://ituyk.gonullu.itu.edu.tr
Genel kategorisine gönderildi
Yorum bırakın
Yaşayan Kütüphane İTÜFEST’te!
İTÜ Gönüllülük Kulübü sunar;
Yaşayan Kütüphane İTÜ 10-11 Mayısta İTÜFEST’te!
İnsan hakları temelinde ayrımcılık ve ön yargılar üzerine bir proje olan yaşayan kütüphane, toplum tarafından ön yargı ve ayrımcılığa uğrayan insanlarla o toplumu bir araya getirmeyi ve insanların kendi ön yargılarını farkedip bu konuda insanları düşünmeye itmeyi amaçlar.
Yaşayan kütüphane ile bildiğimiz kütüphaneler arasındaki tek fark, yaşayan kütüphanede kitapların insan olmasıdır. Bu yüzden Yaşayan kütüphanede kitap okuma eylemi dil, din,etnik köken, cinsel yönelim, sosyal statü ve ideoloji gibi konularda farklılıkları yüzünden ayrımcılık ve ön yargıya maruz kalan insanlarla sohbet edip onları anlamaya çalışma eylemine karşılık geliyor.
25′ten fazla kitap başlığı ve yaklaşık 35 kitabıyla Yaşayan Kütüphane İTÜ 10-11 Mayısta 11.00-18.00 saatleri arasında kapılarını sizlere açacak. Festival alanındaki çadırımıza tüm öğretim üyeleri, öğrenciler ve İTÜ mensupları davetlidir.
Daha fazla bilgi için:
Yaşayan Kütüphane İTÜ tanıtım filmi: http://www.youtube.com/
Yaşayan Kütüphane İTÜ facebook:
http://www.facebook.com/
Yaşayan Kütüphane İTÜ twitter:
http://www.twitter.com/
Genel kategorisine gönderildi
Yorum bırakın