Kadınlarını öldüren bir toplumdan bahsediyoruz…
Her gün bir kaç kadın.
Kimi töre yüzünden, kimi aile içi şiddet ve zorbalık, kimi de tecavüz veya taciz sonrası…
Peki noluyor sonra?
Herkes çıkıp avaz avaz bağırıyor, “Erkek olun, eşinize şiddet uygulamayın!”, “Erkeksen eşini dövmezsin.” gibi bir sürü kampanyalar.
Durup bir düşünüyoruz sonra neden Erkeksen?
Erkek egemen bir toplumsal yapı içerisinde tek bulabildiğiniz slogan bu mu? Yani kadınların özgürlüğü ve yaşama hakkı Erkeklerin elinde ve buna karar verecek kişiler yine Erkekler bunu mu demeye çalışıyorsunuz?
Erkeklerin “erkeklik” onuru (algılayışı) elbette bu kelimeye içten içe cevap verecektir ama yöntem doğru mu?
Bir örnek vereyim,
Bu akşam Türkiye’nin en çok izlenen ulusal kanallarından birinde, “televizyonların dahi çocuğu” bir hashtag başlattı: “#Erkeksen!”
Ve sırayla juri üyeleri destek verdi kampanyaya:
“#erkeksen kadını koru”,
“#erkeksen öfkeni yen, ailene güven ve huzur ver”,
“#erkeksen sesini yükselt, şiddet ile mücadele et”,
“öfkeni yenersin sen erkeksin”
Erkeksen, erkeksen, erkeksen…. Sen erkeksin sen yaparsın‘larla mı şiddeti durduruyoruz?
2 sene önce Yıldırım Türker’in güzel bir yazısı vardı bu konuya değinen. Orda şöyle bir ifade var; “‘Kadına şiddet uygulayan erkek değil’ sloganında erkek olana yakışmaz vurgusu var elbet. Pekiyi, kime yakışır? Karıya mı? ” Ya da kadına şiddet uygulayan erkek değilse ne? İbne mi?
Kadını nesne konumundan özneliğe taşıyamadıkça (ki bunu yapacak sadece erkekler değil tüm insanlar) ne kadar erkeklikten dem vurursan vur. Bu devran böyle sürüp gidecektir.
Neyse, ne diyordum? Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günümüz Umutlu olsun.
Seğmen.
